The Continuous Story of Harald Schole - share my chairs -
In de zomer van 2012 maakte ik een reis door zuidoost Brazilië, waar hij was uitgenodigd voor het kunstproject Permeabilidades in Belo Horizonte. De reis leidde bij thuiskomst tot een uitzonderlijke serie werken.
Bewust en onbewust hebben dergelijke intensieve reizen invloed op het werk. Onderweg viel mijn oog op een donker krukje, schijnbaar gemaakt uit één plank. En helemaal zonder spijkers, het was bijzonder intrigerend, maar veel te laag. Weer terug vatte ik het idee op om uit één stuk materiaal werk te maken en daarbij zo min mogelijk restmateriaal over te houden. Ik vond een partij doorleefde brede eiken planken, zogenaamde kasteeldelen, van zo’n tweehonderd jaar oud en was direct gefascineerd. Het concept, een stoelsculptuur maken met vrijwel geen restmateriaal, levert steeds een nieuw ontwerp op aangezien iedere plank verschilt van breedte, dikte en lengte. Zo ontstaat een familie van individuele ontwerpen. Ik neem afstand van machinale massa productie en indentieke objecten. Vandaar dat iedere stoel een naam heeft meegekregen en door mij is gesigneerd. Zij bezitten echt indentiteit.
De serie werken heet Brasil.